در  آذر ماه ۱۳۸۰ به هنگام او جگیری جنبش دانشجويی ايران، اين شعر را با صدای داريوش، به عنوان کوچکترین ادای دین، به فرزندان دلاور ايران زمين، هديه کرده بوديم.
امروز که جنبش سراسری مردم ایران، برای زیر و رو کردن بساط زر و زور و تزوير ملایان، وارد یکی از کیفی ترین و تعيين کننده ترین مراحل خود شده است، این شعر، این ترانه سرود، این آهنگ، معنای تازه يی می یابد.
بشنویمش، بخوانیمش، و تکرارش کنيم!

محمد علی اصفهانی
۲۵ خرداد ۱۳۸۸

حرکت از این بيش شتابان کنيم!
با صدای داريوش
بر مبنای شعری از محمد علی اصفهانی

حرکت از این بیش شتابان کنیم
ولوله در ولوله باران کنیم

جنگل و شهر و ده و کوه و کمر
از نفس خويش شکوفان کنیم

دانه ی هر گل که تو پرپر کنی
باز بکاريم و دوچندان  کنيم

پای بکوبيم و برآریم دست
خنده زنان ترک سر و جان کنیم

روشن از ايمان به طلوعی قریب
چوبه ی اعدام، چراغان کنيم

دل چو به پیمان خدا داده ایم
سر گرو حرمت پيمان کنيم

تا تو بدانی که چه ما می کنيم
هرچه تو گفتی نکنید آن کنيم!

آتش پنهان درون را برون
از دل خاکستر ایران کنيم

شعله بگيريم از اين آتش و
مشعل تاريخ، فروزان کنيم

باز بسازيم بنايی دگر
ساخته ای هرچه تو ويران کنيم

خواب و خيال خوشت آشفته ايم
بيش، از این نيز پریشان کنيم

می شنوی؟ اين تپش طبل ماست
باش و ببين تا که چه توفان کنیم